Naghusga na ang Supreme Court. Sa walong nagparatang, anim ay kasama sa mayoryang naghusga.
The accuser cannot be judge. Ang nagpaparatang ay hindi maaaring maghusga.
This is the most basic of laws because it observes the most basic of principles: fairness. Kahit sa boksing, hindi pwedeng makipagbakbakan ang referee sa loob ng ring.
Kasi hindi patas yun. Hindi tama. Kaya lalung-lalo nang hindi pwede sa pagpapatakbo ng bayan.
Pero hindi pa tapos ang boksing, hindi na lang sa ring ang labanan, nasa ating mga tahanan, paaralan, simbahan, sakahan, opisina at factory, kailangan nating itanong sa ating mga sarili kung ano ang mga maari nating gawin bilang karaniwang mamamayan na hindi pumapayag sa pagyurak ng batayang prinsipyo ng katarungan.
The Supreme Court has decided. Of the eight who accused, six belong to the majority who made the decision.
The accuser cannot be judge. Ang nagpaparatang ay hindi maaaring maghusga.
Napakasimpleng batas ito na nakabatay sa napakasimpleng prinsipyo: patas dapat ang batas. Because in boxing, the referee cannot join the fight inside the ring.
Because it is not fair. It is not right. Especially why it cannot be used to run a country.
But the fight is not yet over, the fight isn’t simply confined in the ring. It’s in our homes, schools, churches, farms, offices and factories. We need to ask ourselves what we can do as ordinary citizens who cannot allow our fundamental principle of justice to be trampled.