“The wife of a farmer in Nueva Ecija that my staff interviewed in August now works as a domestic helper in Metro Manila. Imagine the hardship and sacrifice she endures — a mother who left her children to care for themselves so she could augment the further-reduced family income caused by the flood of rice imports.

Ang problema ng magsasaka ay problema ng pamilya. Solusyunan natin itong paglubog ng kita ng magsasaka bilang isang pamilyang Pilipino.

Since August, when we have anticipated the misery that would befall our farmers, we have proposed immediate government response. Now, three months hence, news reports are validating our calculations: farmers have lost at least P61.77 billion due to the continuous drop in farmgate price of palay.

Dapat apurahin na ng pamahalaan ang pagpapatupad ng mga solusyon para sa nasalanta ng batas.

Farmers must begin receiving cash compensation now to reimburse them for what they have already lost. This money will not only help them — and consequently help us rice consumers — continue farming, but in fact just survive.

The crucial matter is that the government must act now. Sa kalagayan ng mga nagpapakain sa atin, akmang-akma ang kasabihang, “Aanhin pa ang damo kung patay na ang kabayo.”

As we call for cash compensation, we repeat our demand to review the Rice Tariffication Act leading to its repeal or suspension, until government has actually done its duty to prepare them for global competition.”

****

Ang kagamhanan kinahanglan molihok dayon sa pag-compensate sa mga mag-uuma alang sa P61.77 bilyones nga alkanse tungod sa naghinobrang pagimport sa bugas: Pangilinan

“Ang asawa sa usa ka mag-uuma sa Nueva Ecija nga staff nako nga giinterbiyo sa Agosto karon nagtrabaho isip usa ka katabang sa Metro Manila. Handurawa ang kalisdanan ug sakripisyo nga iyang nahidangatan- usa ka inahan nga mibiya sa iyang mga anak ngadto sa pag-atiman alang sa ilang kaugalingon aron siya maka-abag na makadugang sa nakunhod na income sa pamilya tungod sa baha sa import nga bugas.

Ang problema sa mag-uuma problema sa pamilya. Solusyunan nato kining pagkunhod sa kita sa mag-uuma isip usa ka pamilyang Pilipino.

Sukad niadtong Agosto, sa diha nga kita gipaabot sa kaalaut nga nahitabo sa atong mga mag-uuma, nagsugyot kita sa diha-diha nga tubag sa gobyerno. Karon, tulo ka bulan dinhi, mga balita karon kay ang pagsuta sa atong mga kalkulasyon: mga mag-uuma nawad-an sa labing menos P61.77 bilyon tungod sa padayon nga pagkunhod sa farmgate nga presyo sa palay.

Kinahanglan apurahon na sa gobyerno ang pagpatuman sa mga solusyon para sa na apektahan sa balaod.

Mga mag-uuma kinahanglan nga magsugod sa pagdawat sa cash karon na bayad nila alang sa unsa ang nawala nila. Kini nga salapi dili lamang sa pagtabang kanila – ug sa ingon makatabang kanato nga konsumedor sa bugas – magpadayon sa pag-uma, apan sa pagkatinuod lang makalahutay.

Importante nga ang gobyerno kinahanglan molihok karon. Sa kahimtang sa mga nagpakaon kanato, haom kaayo ang panultihon nga , “Unsaon pa nang sagbot kung patay na ang kabayo.”

Sama sa atong panawagan alang sa cash nga bayad, balik kita sa atong mga panginahanglan sa pagribyu sa Rice Tariffication Act padulong ngadto sa iyang repeal o suspension, hangtud nga ang gobyerno nga tinuod gibuhat ang iyang katungdanan sa pag-andam kanila alang sa global nga kompetisyon. “